Külahın sat da harceyle, müdâhin olma bir ferde.
Cihanda kelle sağolsun, külâh eksik değil merde.
Necîb (Sultan III. Ahmed)
* Ekmiyen biçmedi bu mezrada velhâsıl
Kime lâzımsa ekmek, ona lâzım ekmek!
Necîb (Sultan III. Ahmed)
* Cevr-i dilber, ta’n-ı düşmen, sûz-i firkat, za’f-ı dil
Dürlü dürlü derd için halketmiş Allah’ım beni.
Fatih Sultan Mehmed
* Sanma şâhım herkesi sen sâdıkâne yâr olur
Herkesi sen dost mu sandın belki ol ağyâr olur
Sâdıkâne belki ol âlemde bir serdâr olur
Yâr olur ağyâr olur serdâr olur dildâr olur.
Yavuz Sultan Selim
* Bozulubdur bu cihan sanma ki bizde düzele
Devlet-i çerh dönüverdi kamû mübtezele
Şimdi ebvâb-ı saâdetde gezer hazele
İşimiz kaldı hemân merhamet-i Lemyezel’e.
Sultan III. Mustafa
* Bizimle saltanat lafın edermiş ol Karamânî
Hüdâ fırsat verir ise kara yere koram ânı.
Fatih Sultan Mehmed
* Nâsiyemde kâtib-i kudret ne yazdı bilmedüm
Âh kim bu gülşen-i âlemde hergîz gülmedüm.
Şehzâde Mustafa (1553)
* Niyyetim hidmet idi saltanât u devletime
Çalışur hâsid-i bedhâh, aceb nekbetime?
II. Osman
* Geçme nâmerd köprüsünden ko aparsun su seni
Yatma tilki gölgesinde, ko yesün aslan seni.
Yavuz Sultan Selim (Ridâniye Seferi'nde)